Dwa przykazania miłości

Przykazania miłości 

1. Będziesz miłował Pana Boga swego ze wszystkiego serca swego, ze wszystkiej duszy
   swojej i ze wszystkich sił swoich.
2. Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego.

W 22 rozdziale Ewangelii Mateusza Jezus został zapytany przez faryzeuszy, które przykazanie w Prawie jest największe:

Odpowiedział:

Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy.

Podobny epizod ma miejsce w Ewangelii Marka oraz w Ewangelii Łukasza.

W relacji  Apostołów Mateusza i Marka Jezus odpowiada na klasyczny dylemat prawny poruszany przez żydowskich nauczycieli, a dotyczący priorytetów w stosowaniu Prawa. U św. Łukasza pytanie jest kontynuacją historii bogatego młodzieńca i poprzedzone przez pytanie o życie wieczne, natomiast kontynuacją jest przypowieść o miłosiernym Samarytaninie, będąca jednocześnie interpretacją przykazania miłości bliźniego.

Oba przykazania zacytowane przez Jezusa pochodzą z Pięcioksięgu, w przypadku Ewangelii Mateusza niemal dosłownie cytując tekst Septuaginty. Źródłem przykazania miłości Boga jest fragment Księgi Powtórzonego Prawa, będący częścią Szema, codziennego wyznania wiary pobożnych Żydów.