Dowody na Zmartwychwstanie

[Magnolia]

O prawdziwości zmartwychwstania świadczą następujące fakty :

1. Fakty biblijne
a) grób Jezusa był pusty. Jezus został pochowany w nowym grobie Józefa z Arymatei, który użyczył Mu swego grobowca. W tym czasie skazańców grzebano w mogiłach zbiorowych (Mt 27,55-61; 28,1-8).

b) Grób Jezusa strzegli rzymscy żołnierze, co uniemożliwiło wykradzenie ciała. Postawił ich tam Piłat, na życzenie arcykapłanów. (Mt 27,62-66).

c) w grobie pozostały płótna, który wyglądały prawdopodobnie tak, jakby ciało z nich „wyparowało” (J 20,1-10). Gdyby ktoś jednak „wykradł” ciało, nie odwijałby je z płócien. Jezus prawdopodobnie przeniknął przez płótna, tak jak przechodził przez zamknięte drzwi wieczernika (J 20,19-29) i ściany grobu (Mt 28,1-8).

d) Zmartwychwstałego Jezusa widziały kobiety, uczniowie i apostołowie (Mk 6,9-14), a nawet 500 uczniów jednocześnie (1 Kor 15,3-8).

e) Przemiana apostołów
Przed zmartwychwstaniem – przestraszeni, zamknięci w wieczerniku.
„Jeszcze tego samego dnia, wieczorem, gdy drzwi były zamknięte tam, gdzie uczniowie byli z obawy przed Żydami…” (J 20,19)
Po spotkaniach ze Zmartwychwstałym – pełni odwagi, gotowi oddać życie.
„Piotr stanął razem z Jedenastoma i przemówił donośnym głosem: […] Tego właśnie Jezusa wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami” (Dz 2,14.32).
Prawie wszyscy zginęli męczeńsko. Trudno przyjąć, by tylu ludzi oddało życie za świadomie wymyśloną historię.

f) Początek Kościoła
Wiara w zmartwychwstanie była od samego początku centrum przepowiadania.
„Jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara” (1 Kor 15,14).
Nie była „dodatkiem”, ale fundamentem („Bóg wskrzesił Jezusa – a my jesteśmy tego świadkami” – Dz 2,32). „Ci, którzy przyjęli jego naukę, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się owego dnia około trzech tysięcy dusz” (Dz 2,41).
Kościół nie mógłby powstać bez tego wydarzenia – samo nauczanie moralne Jezusa nie wystarczyłoby, aby przełamać strach i zbudować wspólnotę tak dynamiczną.

g) Znaki i cuda w Jego imię
Apostołowie czynili cuda, uzdrawiali i wyrzucali złe duchy, powołując się na imię Jezusa.
To doświadczenie żywej obecności Zmartwychwstałego umacniało wiarę w Jego realne życie.
„Apostołowie dawali świadectwo z wielką mocą o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wielka łaska spoczywała na nich wszystkich” (Dz 4,33).
„Piotr powiedział: Nie mam srebra ani złota, ale co mam, to ci daję: w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka – chodź!” (Dz 3,6).

h) Świadectwo Piotra i Pawła
Piotr – tchórz w noc męki – staje się filarem Kościoła, bo spotkał Zmartwychwstałego.
„Tego Jezusa wskrzesił Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami” (Dz 2,32).
Paweł – prześladowca chrześcijan – radykalnie się nawraca po spotkaniu z Jezusem pod Damaszkiem (Dz 9)
„Ostatniemu ze wszystkich, jakby poronionemu płodowi, ukazał się także i mnie” (1 Kor 15,8).
„A gdy byłem w drodze i zbliżałem się do Damaszku, około południa nagle otoczyła mnie wielka światłość z nieba. I usłyszałem głos: Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?” (Dz 22,6–7).
Trudno wyjaśnić tę przemianę inaczej niż realnym spotkaniem.

i) Historyczna ciągłość świadectwa
Wszystkie księgi Nowego Testamentu (od listów Pawła po Ewangelie) opierają się na fakcie zmartwychwstania.
„Przekazałem wam na początku to, co i ja przejąłem: że Chrystus umarł – zgodnie z Pismem – za nasze grzechy, że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia – zgodnie z Pismem – i że ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu. Potem ukazał się więcej niż pięciuset braciom równocześnie” (1 Kor 15,3–6).
Ojcowie Kościoła od II wieku powtarzają to samo świadectwo.
Gdyby była to legenda, jej spójność w różnych wspólnotach i językach byłaby niewytłumaczalna.

2. Dowody rzeczowe. Są dwa: tzw. całun turyński, czyli płótno z I w n.e., na którym znajduje się wizerunek ciała ok. 30 –stoletniego mężczyzny, który był ukrzyżowany, a wcześniej biczowany i ukoronowany cierniem. Po śmierci przebito Mu bok. Drugim dowodem rzeczowym jest prawdopodobnie chusta, którą przykryto twarz Jezusa w grobie (J 20,7), tzw. chusta z Manopello wykonana z bisioru, materiału na którym nie da się nic namalować. Na chuście tej odbiła się twarz Jezusa. Naukowcy nie są w stanie wyjaśnić w jaki sposób to się stało. Podobnie nie są w stanie wyjaśnić w jaki sposób odbiło się na całunie ciało ukrzyżowanego mężczyzny. Wymiary twarzy z chusty i całunu pokrywają się w 100%. Na całunie znajdują się ślady krwi mężczyzny grupy AB, tej samej, która występowała podczas tzw. cudów eucharystycznych.

3. Znaczenie zmartwychwstania Pana Jezusa:

a) potwierdza nauczanie Chrystusa i to że jest Synem Bożym – drugą Osobą Trójcy Świętej,

b) przez zmartwychwstanie Jezus otworzył nam niebo i wyjednał nam dar nowego życia w przyjaźni z Bogiem otrzymywany na chrzcie.

c) po zmartwychwstaniu ustanowił sakramenty chrztu (Mt 28,16-20) i pokuty (J 20,22-23), a także wskazał na Eucharystię, kapłaństwo, bierzmowanie, namaszczenie chorych, jako znaki swojej obecności i działania (np. Mk 16,15-18; Łk 24,13-35.44-49).

d) zapowiada zmartwychwstanie naszych ciał w dniu ostatecznym (Mt 25,31-34; 1 Tes 4,13-18).

e) skoro Jezus zmartwychwstając pokonał szatana, grzech, śmierć, wszelkie problemy, choroby i nałogi, to dla Niego nie ma rzeczy niemożliwych i sytuacji bez wyjścia (Łk 1,37). Wydaje się szczególnie ważne w obecnym czasie i nie tylko…