.png)
Aby coś się w człowieku poruszyło to poza mówieniem mu o Miłości Boga trzeba też mówić mu równocześnie prawdę o jego grzechu.esperanza pisze: ↑25 wrz 2023, 22:50
@Albertus Myślę więc, że mówienie innym o Panu Bogu I Jego Miłość to jedno. Drugie to bycie żywym świadectwem tej Miłości tak żeby ta osoba mogła Go przez nas "dotknąć", a raczej żeby Pan Bóg mógł tę osobę dotknąć przez nas.
Coś się musi w niej najpierw poruszyć by w ogóle mogła przyjąć co się do niej mówi o grzechu. Często dla takiej osoby to proces, a my możemy być tylko kolejnym kamyczkiem na jej drodze.
W Kościele mamy niestety wiele osób, które wierzą ze strachem przed grzechem i potępieniem. Nie sądzę, że tego chce dla nas Pan Bóg, nie tak powinna wyglądać nasza relacja z Nim.
Zobaczmy na przykład co mówi ś Piotr po napełnieniu Duchem Świętym:
Dz2:14 Wtedy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił do nich donośnym głosem: «Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie mych słów! 15 Ci ludzie nie są pijani, jak przypuszczacie, bo jest dopiero trzecia2 godzina dnia, 16 ale spełnia się przepowiednia proroka Joela:
17 3 W ostatnich dniach - mówi Bóg - wyleję Ducha mojego na wszelkie ciało,
i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze,
młodzieńcy wasi widzenia mieć będą,
a starcy - sny.
18 Nawet na niewolników i niewolnice moje
wyleję w owych dniach Ducha mego,
i będą prorokowali.
19 I sprawię dziwy na górze - na niebie,
i znaki na dole - na ziemi.
Krew i ogień, i kłęby dymu,
20 słońce zamieni się w ciemności,
a księżyc w krew,
zanim nadejdzie dzień Pański,
wielki i wspaniały.
21 Każdy, kto wzywać będzie imienia Pańskiego,
będzie zbawiony.
22 4 Mężowie izraelscy, słuchajcie tego, co mówię: Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was, o czym sami wiecie, 23 tego Męża, który z woli postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. 24 Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci5, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim, bo Dawid mówił o Nim:
25 6 Miałem Pana zawsze przed oczami,
gdyż stoi po mojej prawicy,
abym się nie zachwiał.
26 Dlatego ucieszyło się moje serce
i rozradował się mój język,
także i moje ciało spoczywać będzie w nadziei,
27 że nie zostawisz duszy mojej w Otchłani
ani nie dasz Świętemu Twemu ulec skażeniu.
28 Dałeś mi poznać drogi życia
i napełnisz mnie radością
przed obliczem Twoim.
29 Bracia, wolno powiedzieć do was otwarcie, że patriarcha Dawid umarł i został pochowany w grobie, który znajduje się u nas aż po dzień dzisiejszy7. 30 Więc jako prorok, który wiedział, że Bóg przysiągł mu uroczyście, iż jego Potomek zasiądzie na jego tronie, 31 widział przyszłość i przepowiedział zmartwychwstanie Mesjasza, że ani nie pozostanie w Otchłani, ani ciało Jego nie ulegnie rozkładowi.
32 Tego właśnie Jezusa wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami. 33 Wyniesiony na prawicę Boga, otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i zesłał Go, 34 jak to sami widzicie i słyszycie. Bo Dawid nie wstąpił do nieba, a jednak powiada8:
Rzekł Pan do Pana mego:
Siądź po prawicy mojej,
35 aż położę nieprzyjaciół Twoich
podnóżkiem stóp Twoich.
36 Niech więc cały dom Izraela wie z niewzruszoną pewnością, że tego Jezusa, którego wyście ukrzyżowali, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem».
37 Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: «Cóż mamy czynić, bracia?» - zapytali Piotra i pozostałych Apostołów. 38 «Nawróćcie się - powiedział do nich Piotr - i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa9 na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego. 39 Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których powoła Pan Bóg nasz».
40 W wielu też innych słowach dawał świadectwo i napominał: «Ratujcie się spośród tego przewrotnego pokolenia!». 41 Ci więc, którzy przyjęli jego naukę, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się owego dnia około trzech tysięcy dusz.
Albo zobaczmy jak mówi pełen Ducha Świętego Szczepan:
Dz7:51 Twardego karku17 i opornych17 serc i uszu! Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu. Jak ojcowie wasi, tak i wy. 52 Któregoż z proroków nie prześladowali wasi ojcowie? Pozabijali nawet tych, którzy przepowiadali przyjście Sprawiedliwego. A wyście zdradzili Go teraz i zamordowali. 53 Wy, którzy otrzymaliście Prawo za pośrednictwem aniołów, lecz nie przestrzegaliście go».
54 Gdy to usłyszeli, zawrzały gniewem ich serca i zgrzytali zębami na niego. 55 A on pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga. 56 I rzekł: «Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga». 57 A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem. 58 Wyrzucili go poza miasto i kamienowali18, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem. 59 Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: «Panie Jezu, przyjmij ducha mego!» 60 A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: «Panie, nie poczytaj im tego grzechu!» Po tych słowach skonał.
Jak widzimy Szczepan mówi prawdę o grzechu a jednocześnie wybacza grzech wobec siebie i prosi Boga o wybaczenie dla nich za ten grzech.
I to jest prawdziwe bycie świadectwem Miłości Boga
Nie chodzi o to aby kogoś tylko straszyć grzechem i potępieniem ale o to aby mówić ludziom prawdę o ich sytuacji, grzechu i i grzeszności a równocześnie o tym że miłość Boga chce ich z tej sytuacji wyratować.
I aby o tym mówić to trzeba samemu najpierw sobie mówić o swojej grzeszności i samemu przyjąć do wiadomości tą prawdę o swojej sytuacji i prawdę o tym że w niczym nie jesteśmy lepsi od grzesznika czy apostaty z którym rozmawiamy.
Bez mówienia o grzechu nie będzie to pełna Ewangelia.
A nawet byłaby to inna ewangelia ....
Co to znaczy, że Bóg kocha człowieka? Znaczy to, że chce, by ten żył z Nim na wieczność, by ten nawrócił się i został zbawiony. Tak bardzo Bóg tego pragnie, że posłał Swego Syna, by Ten przez własną śmierć wykupił człowieka od śmierci wiecznej, na którą każdy z nas zasłużył przez swe grzechy... Jezus umarł za mnie na krzyżu, bym ja mógł żyć. Jego krew zmywa moje grzechy. Jak wielka musi być moja przewina wobec Boga, skoro konieczna była tak wielka Ofiara za nią! 
