.png)
Mam na imię D(d)aniel. Urodziłem się w 79, czyli mam obecnie nieco ponad 44 lata. Z powołania jestem mężem wspaniałej Barbary i ojcem cudownej Matyldy. Z wykształcenia jestem mgr inż. Pracuję jako projektant instalacji gazowych. Przez większość życia poszukiwałem siebie, spierałem się z Bogiem i żyłem w ciężkich grzechach. Od jakichś 25 lat cierpię na chorobę afektywną dwubiegunową, choć od dłuższego czasu, dzięki Bogu, jestem w remisji. Interesuję się duchowością oraz nieco mistyką, a w szczególności Karmelem . Bliska jest mi również psychologia, w szczególności jungowska psychologia głębi oraz psychoterapia - w szczególności szkoła systemowa. Interesuje mnie również medytacja chrześcijańska w formule Modlitwy Jezusowej, którą praktykuję oraz kontemplacja.
Uważam, że w życiu najważniejsza jest wewnętrzna integracja człowieka będąca odpowiedzią na tęsknotę za miłością. Ta droga odbywa się zarówno na płaszczyźnie cielesnej, psychicznej jak i duchowej. Poziomy te pomimo, iż stanowią o całości naszego istnienia, zwykle poprzez grzech, oddziałują na siebie najczęściej nieświadomie. To zamiast pomagać, kłóci wewnętrznie i utrudnia, a często uniemożliwia relację z Bogiem, a co za tym idzie wewnętrzny duchowy wzrost.
Byłem w życiu wieloma quasi-osobami. Muzykiem, poetą, malarzem, kontestatorem, pływakiem, harcerzem, studentem, oponentem, pijakiem, bardem, partnerem, synem, bratem. Dopiero jednak, gdy w trakcie 4-letniej terapii dostrzegłem, że wewnątrz jestem nikim, że tam w środku niema nic poza przeogromną pustką, zrozumiałem, że to wielkie nic, ta przepastna pustka jest miejscem Boga. Od tamtej pory tam Go doświadczam.
W duchu i miłości
dt
