Trudności w wierze

[Dominik]

Ciężko powiedzieć. Z jednej strony trudności życiowe bardzo ograniczają mi rozwój duchowy.

[daniel]

Czy trudności życiowe rozwijają Waszą wiarę?
Czy to co jest dla Was wyzwaniem życiowym pomaga rozwijać wiarę, czy ją osłabia?
Jak to obserwujecie u siebie, albo u innych/bliskich?

@Krzysiek , @abi , @Dominik , @JOB , @Paweł , i inni - podzielcie się z nami refleksjami...

Moją największą "trudnością życiową" jest moja choroba. Gdy dopada mnie depresja gaśnie we mnie wszystko. Siły fizyczne, psychiczne i duchowe. Zawsze jedyną myślą, która trzymała mnie przy życiu był fakt, iż wiedziałem, że to nie może trwać wiecznie i kiedyś się skończy. Na szczęście odkąd się nawracam nie miałem silnego nawrotu depresji. Jednak 2 miesiące temu miałem krótki 5-dniowy epizod silnego obniżenia nastroju noszącego pewne znamiona depresji. Oddałem to Bogu, ufałem, czekałem i się modliłem. Taki strzał uczy pokory.

Trudności, których doświadczam w życiu zewnętrznym staram się ogarniać kierując jednak nadzieje ku Bogu i w samym tym akcie godzić się ze sposobem w jaki zostaną one "rozwiązane".

Wydaje mi się, że trudności, a raczej "trudnostki", których doświadczam budują moją wiarę choć nie wiem co byłoby gdybym doświadczył poważnego problemu.

[Magnolia]

Ciężko powiedzieć. Z jednej strony trudności życiowe bardzo ograniczają mi rozwój duchowy.

bo na przykład nie możesz chodzić na spotkania do kościoła do wspólnoty? co masz na myśli?

[Krzysiek]

Czy trudności życiowe rozwijają Waszą wiarę?
Czy to co jest dla Was wyzwaniem życiowym pomaga rozwijać wiarę, czy ją osłabia?
Jak to obserwujecie u siebie, albo u innych/bliskich?

@Krzysiek , @abi , @Dominik , @JOB , @Paweł , i inni - podzielcie się z nami refleksjami...

Z pewnością zbliżały mnie do Boga. Gdy po ciężkich godzinach mama wracała do przytomności, widziałem Bożą pomoc. A gdy po tym gdzie otrzymała Sakrament Chorych i ze wracała do świadomości, to nie tylko na mnie robiło wrażenie, Również a może bardziej na kapłanach którzy udzielali Sakramentu. Ostatni to nawet teraz podczas kolędy to wspominał, dodając kolejny raz ze pomogło mu to o mocy Sakramentu dzieciaki na religii uświadamiać.
Także świadomość ze modlitwy i Msza sw zamówiona przez pewną Dobrą Duszyczkę pomogła mnie wyjsc z tych szpitalno- kardiologiczno-płucnych tarapatów. Ale o tym ze istniało realne zagrożenie dopiero w domu po fakcie sie dowiedziałem i z reakcji lekarzy. Ale jestem i sobie żyje
A ze teraz ćwicząc by dojść do siebie zbytnio nie narzekam to znak ze czegoś mnie to nauczyło. Oczywiście postawa Mamy, ktora 10 lat bez słowa skargi wytrzymała. Zatem zbliżyło mnie do Boga, ugruntowało moja wiare a co do rozwoju, czytania Biblii etc to nie. Nie mam sily.
Dalej mam problem z modlitwa, ale korzystam ze wskazówek kapłana i ofiaruje caly dzien. Ograniczam sie do krótkich westchnień, kilku zdan. Chyba ze modlitwa o która ktoś mnie poprosi, wtedy jest inaczej.

[Paweł]

Czy trudności życiowe rozwijają Waszą wiarę?
Czy to co jest dla Was wyzwaniem życiowym pomaga rozwijać wiarę, czy ją osłabia?
Jak to obserwujecie u siebie, albo u innych/bliskich?

W wieku dziecięcym miałem silną, niezmąconą wiarę. Gdy przyszły trudności życiowe, wiara stopniowo osłabiała się i prawie jej nie było. Po dotknięciu egzystencjalnego dna, pustki i poczucia całkowitej samotności, nastąpił proces wzrostu wiary i powrotu do korzeni.
Teraz jest pewna stabilizacja, a trudne momenty w życiu pomagają mi w łapaniu właściwej perspektywy, dystansowaniu się od tymczasowych problemów i podążaniu ku wieczności.
Dobrze, że są słabości, choroby i w końcu śmierć, bo inaczej nie dostałbym się do Krainy Wiecznej Szczęśliwości, a o Zbawienie tutaj chodzi.

[abi]

trudności wzmacniały moją wiarę i gorliwość w modlitwie ale do czasu
jak zobaczyłam że już nic nie będzie dobrze, nastąpiło jakieś zatrzymanie

[Magnolia]

trudności wzmacniały moją wiarę i gorliwość w modlitwie ale do czasu
jak zobaczyłam że już nic nie będzie dobrze, nastąpiło jakieś zatrzymanie

Co rozumiesz przez "już nic nie będzie dobrze"? W sensie że nie będzie cudu?

[abi]

tak, limit wyczerpany

[Magnolia]

Nie ma limitu cudów... czasem są jednak próby wytrwałości trwania przy Bogu...

[Dominik]

Ciężko powiedzieć. Z jednej strony trudności życiowe bardzo ograniczają mi rozwój duchowy.

bo na przykład nie możesz chodzić na spotkania do kościoła do wspólnoty? co masz na myśli?

Dokładnie to. Dodatkowo np. jakieś studia w tym kierunku.

[JOB]

Piszę z osobistego doświadczenia oczywiście...

Trudności w wierze i przeciwności tego świata tylko uświęcają i są sprawdzianem naszej wierności Bogu, ale tego nie da się wytłumaczyć, bo to doświadczenie. Z drugiej strony - tego nie trzeba tłumaczyć. Wystarczy przeczytać Ewangelię i zrozumieć jaką Jezus przeszedł drogę życia. Jeżeli mamy być Jego uczniami, to musimy być gotowi na tą samą drogę, którą przeszedł Jezus.

J 12, 31 "Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie precz wyrzucony."

Trudności są bardzo trudnym lekarstwem na ego i każdy dostaje inne lekarstwo w tym względzie.

U innych tego nie będę oceniał. Patrzę na siebie tylko pod tym względem. Innym życzę mądrości w rozeznawaniu Woli Bożej.

[Piotr55]

Bardzo wiele objaśnia ludowa mądrość : gdy trwoga, to do Boga. Ludzka emocjonalność w opałach w sumie prosta jest. Atak/ucieczka.
I to własnie jest dar. Filozofie w groźnych sytuacjach nie sprzyjają podtrzymaniu gatunku.

[Magnolia]

Uciekamy się do Boga, gdy Go potrzebujemy, nie tylko w trwodze, bo wiemy/mamy nadzieję, że nasza modlitwa będzie wysłuchana a Bóg zajmie się naszymi sprawami, otoczy opieką, udzieli potrzebnych łask.

Wiara to zawierzenie siebie Bogu, poleganie na Bogu w każdej sytuacji.

[daniel]

Bardzo wiele objaśnia ludowa mądrość : gdy trwoga, to do Boga. Ludzka emocjonalność w opałach w sumie prosta jest. Atak/ucieczka.
I to własnie jest dar. Filozofie w groźnych sytuacjach nie sprzyjają podtrzymaniu gatunku.

A ja w sumie nie wiem co tu chciałeś powiedzieć. Możesz powtórzyć?

[Piotr55]

Tak, Magnolia, wierzący do Boga uciekają się nie tylko w kłopotach. Ale w kłopotach uciekają się bardziej. I dotyczy to również, albo i bardziej tzw. niedowiarków.
Co chciałem powiedzieć Danielu, otóż trywialnym jest odkrycie, iż trudności i niebezpieczenstwa wiarę umacniają.
To właśnie mówi ludowe porzekadło.
Inna sprawa, w przypadkach losowych, gdy opatrzność zawodzi, modły , posty, przysięgi nie dają efektu , choć wpierw dawały złudną nadzieję, bywa, że wiara słabnie. Ale to już tylko statystyka.

[Magnolia]

Wg mnie każdą modlitwę Bóg słyszy, Opatrzność nie może zawieźć, a post Bóg docenia... ale działa w swoim czasie i kieruje się Miłością i Najwyższym Dobrego danego człowieka . Czyli to że nie działa po myśli człowieka nie oznacza że Bóg zawiódł albo nie wysłuchał modlitwy popartej postem.
Zdecydowanie bardziej można powiedzieć, że to my nie dostrzegamy działania Boga, albo jesteśmy niecierpliwi...

[daniel]

Co chciałem powiedzieć Danielu, otóż trywialnym jest odkrycie, iż trudności i niebezpieczenstwa wiarę umacniają.
To właśnie mówi ludowe porzekadło.
Inna sprawa, w przypadkach losowych, gdy opatrzność zawodzi, modły , posty, przysięgi nie dają efektu , choć wpierw dawały złudną nadzieję, bywa, że wiara słabnie. Ale to już tylko statystyka.

Wydaje mi się, że z jednej strony można użyć przysłowia "Wiatr zdmuchnie mały ogień, duży rozpali".
Z drugiej strony, z mojego osobistego doświadczenia, spoglądając na moje życie, doświadczenia około-traumatyzujące, moją chorobę, swego rodzaju "cierpienia" muszę przyznać, że gdyby nie one nie wydaj mi się, by moja wiara była tak (pisząc subiektywnie) życiodajna.

Ciekawe jest też podejście pewnego autora prawosławnego, który pisze, iż to czego człowiek doświadcza w oczyszczeniu w trakcie Nocy Ciemnej (u nich nie ma to takiej nazwy, nie pamiętam jak to zwą), jakiego cierpienia zmysłowego i duchowego, porównywalnego z czyśćcem pozwala tym ascetom poprzez wracanie do tych doświadczeń łatwiej postępować na drodze przebóstwienia.

Nie bardzo podoba mi się idea wiary z "lęku przed karą", ale wydaje mi się, że jeżeli ktoś doświadczył "piekła" dużo wyraźniej dostrzega "niebo".

[Piotr55]

Co chciałem powiedzieć Danielu, otóż trywialnym jest odkrycie, iż trudności i niebezpieczenstwa wiarę umacniają.
To właśnie mówi ludowe porzekadło.
Inna sprawa, w przypadkach losowych, gdy opatrzność zawodzi, modły , posty, przysięgi nie dają efektu , choć wpierw dawały złudną nadzieję, bywa, że wiara słabnie. Ale to już tylko statystyka.

Wydaje mi się, że z jednej strony można użyć przysłowia "Wiatr zdmuchnie mały ogień, duży rozpali".

Trollowanie daleko nie prowadzi. Skoro mowa o zjawiskach pogodowych , dopustach : wicher dęby kładzie a trzcinę kołysze.

Dodano po 13 minutach 58 sekundach:

Wg mnie każdą modlitwę Bóg słyszy, Opatrzność nie może zawieźć, a post Bóg docenia... ale działa w swoim czasie i kieruje się Miłością i Najwyższym Dobrego danego człowieka . Czyli to że nie działa po myśli człowieka nie oznacza że Bóg zawiódł albo nie wysłuchał modlitwy popartej postem.
Zdecydowanie bardziej można powiedzieć, że to my nie dostrzegamy działania Boga, albo jesteśmy niecierpliwi...

Sądzę, że nie tylko wg ciebie, ale obiektywnie Bóg jako wszechwiedzący każdą modlitwę słyszy. Niespełnić wielu jednak musi, bo stworzył taką biologię, w której są niepełnosprawności, choroby i śmierć. W prawosławnej Grabarce jest góra krzyży proszalnych, błagalnych.
Byłem, czytałem intencje . Bardzo , bardzo wiele by brat, syn, ojciec, mąż pić przestał. Wzgórzami prowadzi tam droga, którą ludzie zamiast np. pościć, zakładać kolczatki, czy się biczować - niosą ciężkie kamienie. Niektórym się pewnie udało, jednak wzdłuż ścieżki moc
porzuconych głazów, których donieść do Grabarki się nie udało.
Bóg post docenia, powiadasz. A włosiennicę? A wstrzymanie się od oddychania? Nie obrażajmy Go.



Dodano po 5 minutach 27 sekundach:
No nie, ratuj się, kto może. Serio myślałem, że to pozostało w średniowieczu.
A jednak........

https://cilice.pl/prestashop/pl/

[daniel]

Trollowanie daleko nie prowadzi. Skoro mowa o zjawiskach pogodowych , dopustach : wicher dęby kładzie a trzcinę kołysze.

"Moc bowiem w słabości się doskonali." 2 Kor 12,9

Dodano po 4 minutach 37 sekundach:

Niespełnić wielu jednak musi, bo stworzył taką biologię, w której są niepełnosprawności, choroby i śmierć. W prawosławnej Grabarce jest góra krzyży proszalnych, błagalnych.

Bóg spełnia większość modlitw. (EDIT było "nie spełnia", a miało być "spełnia")
Zwykle jednak nie w sposób w jaki tego spełniania oczekujemy, nie w czasie, w którym ich spełniania odczekujemy, a często i nie w przestrzeni co do której prosimy.

[Piotr55]

Tak, właśnie usłyszałem w radiu katolickim : moje myśli nie są waszymi myślami, moje drogi nie są waszymi drogami. No i zgoda.
Jak nie, jak tak. Tylko dziecko i to małe może snuć porównania wielkości Tego, co świat stworzył, z tym, co tu w naszych rozumkach.

Tylko jak tu pasuje autentyczny sklepik z włosiennicami i kolczatkami? Nie lękaj się, przyznaj , że to błazenada.