.png)
Dziś coś mnie tchnelo, Bóg mnie natchnal... Szukam Boga wszędzie, staram się podążać jego ścieżkami, ale ciągle nie wiem jak się w tym wszystkim odnaleźć. I właśnie usłyszałam głos od niego, aby dzielic się swoimi przeżyciami, przemyśleniami z innymi ludźmi. Chętnie wypowiem się pod waszymi postami. Chciałabym, abyscie mnie miło przyjęli Dziękuję 
Przychodzą mi na myśl słowa, i tu nie pamiętam, albo ks. K. Grzywocza, albo ks. J. Prusaka: "To nie Bóg jest w Kościele, a Kościół w Bogu."Milena020 pisze: ↑05 lis 2023, 19:10 Ogólnie to moje życie od zawsze było związane z Bogiem. Zawsze czułam jego obecność w swoim życiu. Chciałam, aby zamieszkał w moim sercu, ale nie wiedziałam co mam zrobić, aby to się stało na zawsze. Byłam bardzo praktykującą, wiadomo jak to w rodzinie Kościół w niedzielę Musiał być. Ale jakoś w kościele nie czułam się komfortowo, coś mi tam nie pasowało, coś mnie gryzło. Wkoncu trafiłam na jedną osobę, która uswiadomila mi, jak jest tak naprawdę. Dowiedziałam się, że tak naprawdę w Kościele Boga nie ma. Tam są tylko obrazy, krzyże. Tam człowiek go szuka. A tam go nie ma poprostu. Bo w Piśmie Świętym jest napisane: Nie bedziesz miał bogów cudzych przede mną. A ksiadz przecież jest tylko pośrednikiem. Tak się dowiedziałam. Od tamtego momentu jest inaczej... Modle się, ale po swojemu, tym co mi serce mowi. Mam swoje osobiste modlitwy i cały czas je uzupełniam. Co o tym myślicie?
Milena020 pisze: ↑05 lis 2023, 19:10 Ogólnie to moje życie od zawsze było związane z Bogiem. Zawsze czułam jego obecność w swoim życiu. Chciałam, aby zamieszkał w moim sercu, ale nie wiedziałam co mam zrobić, aby to się stało na zawsze. Byłam bardzo praktykującą, wiadomo jak to w rodzinie Kościół w niedzielę Musiał być.
Może spróbowałabyś nazwać co konkretnie to było?Ale jakoś w kościele nie czułam się komfortowo, coś mi tam nie pasowało, coś mnie gryzło.
Przykro mi, ale to jest kłamstwo. Doświadczam Pana Boga w Jego Kościele cały czas.Wkoncu trafiłam na jedną osobę, która uswiadomila mi, jak jest tak naprawdę. Dowiedziałam się, że tak naprawdę w Kościele Boga nie ma. Tam są tylko obrazy, krzyże. Tam człowiek go szuka. A tam go nie ma poprostu.
Ksiądz nie jest pośrednikiemBo w Piśmie Świętym jest napisane: Nie bedziesz miał bogów cudzych przede mną. A ksiadz przecież jest tylko pośrednikiem.
Co jest inaczej? Pięknie, że:Tak się dowiedziałam. Od tamtego momentu jest inaczej...
Ale czy to wyklucza Kościół? Sakramenty? Ja też modlę się często po swojemu, własnymi słowami. To normalne bo modlitwa jest swojego rodzaju rozmową z Panem Bogiem, budowaniem relacji.Modle się, ale po swojemu, tym co mi serce mowi. Mam swoje osobiste modlitwy i cały czas je uzupełniam.
Rozumiem. O nic Cię nie oskarżam. Wątpliwości są wpisane w rozwój duchowy, a on jest istotą wiary.Milena020 pisze: ↑05 lis 2023, 19:37 Nie wiem o co chodzi właśnie. Poprostu czuje się tam nie komfortowo i to od jakiegoś czasu. Czuję, że tam nie jest moje miejsce. Że Boga mam w sercu, nie w budynku. Jakbym się obudziła. Na Boga. I nie chodzi mi tu o wmawianie innym tego co myślę, tylko porostu pisze, co przeżyłam. I czekam na reszte opini na ten temat.
Długo masz z nim kontakt? Co jeszcze ci naopowiadał? To niepokojące, że zdążył cię już odciągnąć od Kościoła Pana Jezusa i Sakramentów... Pewien człowiek
Wybacz, że tak napisałem, ale jedyny Uzdrowiciel jakiego znam i dodatkowo zasługuje na "U" to Jezus Chrystus.
