Pewnego razu w Anatolii...

[JOB]

Zapis poszukiwań zwłok zamordowanego mężczyzny, którego oprawca był zbyt pijany, by zapamiętać, gdzie zakopał ciało. Nie wiemy, kto, jak i dlaczego zabił. Jednak kulisy zbrodni szybko schodzą na drugi plan. W chłodnej opowieści o podróży policjantów, prokuratora, lekarza i podejrzanego, najistotniejsze stają się relacje między bohaterami, ich pozornie nieznaczące uwagi, urwane rozmowy.

Osobiście powiem, że jest to bardzo trudny film, ale obejrzany nawet kilka razy, pokazuje dramat ludzkich przeżyć i dylematów poszczególnych bohaterów filmu. To jest wspaniała uczta, choć niektórzy mogą się znudzić, ale warto się zmierzyć, bo to piękne, subtelne i artystyczne kino.

https://www.cda.pl/video/5553978b9

[JOB]

Film polecam dlatego, gdyż przede wszystkim jest to spokojne studium ludzkiej psychiki. Niebanalny dla każdego, kto lubi spokojne kino z wielowątkowym przesłaniem. Proszę skupić się na dialogach bardziej niż na fabule, bo tam są odkrywane ludzkie dramaty.