Gdy dziecko porzuca wiarę…

O tym wszystkim co dotyczy katolika w codziennym życiu
Awatar użytkownika
Marek Piotrowski
Posty: 1903
Rejestracja: 30 sty 2021, 22:00
Wyznanie: katolicyzm
Podziękował/a: 293
Podziękowano: 993
Płeć:

Nieprzeczytany post

Quinque pisze: 10 lip 2023, 3:24 Chyba nie twierdzisz ze apostazja prowadzi do porzucenia wiary? Wcześniej jest brak wiary a później apostazja
No właśnie.
Awatar użytkownika
daniel
Posty: 1871
Rejestracja: 31 sty 2021, 12:32
Wyznanie: katolicyzm
Podziękował/a: 434
Podziękowano: 827
Płeć:

Nieprzeczytany post

@Magnolia wydaje mi się, i moja żona jako psychoterapeutka się z tym zgadza, że dziecko, na etapie rozwoju, dorastania, dojrzewania, separacji, poszukiwania i odnajdywania siebie, powinno w jakiś sposób "zaprzeczyć" swoim rodzicom. Czyni to właśnie poprzez sprzeciwianie się temu co dla rodziców stanowi wartość najcenniejszą. To, wydaje mi się, naturalny proces.

Jak do tego podejść. Nie wiem. Ja starałbym się być sobą na tyle na ile to możliwe. Pozwoliłbym dziecku błądzić dając jednocześnie świadectwo miłości.
Dziecko musi odnaleźć własną relację z Bogiem, bo tak naprawdę jako dorosłe przestaje być naszym dzieckiem, a staje się dzieckiem Bożym.

Łatwo mi jednak pisać, gdy sam tego nie doświadczam.
No i jeszcze jedno. Nie wierzę w to, że młody człowiek, który błądzi, upada, potyka się, a nawet grzeszy, robiąc to jednak w poszukiwaniu Boga będzie potępiony.
Nie wierzę w Boga, który mnie nie zbawia, nie ze względu na mnie (bo nie jestem tego wart), a ze względu na Miłość, którą stanowi.
„Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba tylko jednego.” Łk 10.41-42
Awatar użytkownika
Aloes
Posty: 2390
Rejestracja: 27 gru 2021, 14:47
Wyznanie: katolicyzm
Podziękował/a: 185
Podziękowano: 608

Nieprzeczytany post

daniel pisze: 01 wrz 2023, 14:47

Jak do tego podejść. Nie wiem. Ja starałbym się być sobą na tyle na ile to możliwe. Pozwoliłbym dziecku błądzić dając jednocześnie świadectwo miłości.
Dziecko musi odnaleźć własną relację z Bogiem, bo tak naprawdę jako dorosłe przestaje być naszym dzieckiem, a staje się dzieckiem Bożym.

Łatwo mi jednak pisać, gdy sam tego nie doświadczam.
No i jeszcze jedno. Nie wierzę w to, że młody człowiek, który błądzi, upada, potyka się, a nawet grzeszy, robiąc to jednak w poszukiwaniu Boga będzie potępiony.
Nie wierzę w Boga, który mnie nie zbawia, nie ze względu na mnie (bo nie jestem tego wart), a ze względu na Miłość, którą stanowi.
Potępienie jest odzieleniem od Boga na czlowieka wlasne życzenie. Nie jest karą jakas odgorna za "zle sprqwowanie". Więc Bog robi tylko to co sami chcemy, jak ktoś żyje w oddzieleniu od Boga na Ziemi to i tak będzie w wieczności, Bóg go nie będzie "przymuszał".
Ostatnio zmieniony 16 wrz 2023, 9:59 przez Aloes, łącznie zmieniany 1 raz.
Awatar użytkownika
daniel
Posty: 1871
Rejestracja: 31 sty 2021, 12:32
Wyznanie: katolicyzm
Podziękował/a: 434
Podziękowano: 827
Płeć:

Nieprzeczytany post

Aloes pisze: 16 wrz 2023, 9:58 Potępienie jest odzieleniem od Boga na czlowieka wlasne życzenie. Nie jest karą jakas odgorna za "zle sprqwowanie". Więc Bog robi tylko to co sami chcemy, jak ktoś żyje w oddzieleniu od Boga na Ziemi to i tak będzie w wieczności, Bóg go nie będzie "przymuszał".
Jakby nie sądzę.

Wiele lat nie chciałem Bożej Miłości, nienawidziłem Go, chciałem, by zabrał mi życie, opluwałem wszystko co miało z Nim jakikolwiek związek, chciałem żeby nie istniał, a On wciąż mnie kochał. :-?

Czas młodości, dojrzewania, a przede wszystkim stawania się dorosłym to okres poszukiwań. Możesz przejąć od rodziców i Kościoła Tradycję, nikt jednak nie nauczy cię indywidualnej, intymnej relacji z Bogiem.

To bywa niebezpieczne, bo wymaga "wyjścia z siebie", z tego za kogo sami się mamy.
Bóg chce nas czystymi. Bez tego, wydaje mi się, bycie katolikiem to często "zabawa w bezpieczeństwo".
„Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba tylko jednego.” Łk 10.41-42
Awatar użytkownika
Aloes
Posty: 2390
Rejestracja: 27 gru 2021, 14:47
Wyznanie: katolicyzm
Podziękował/a: 185
Podziękowano: 608

Nieprzeczytany post



Dlaczego wychowujemy niewierzące dzieci - prof. dr hab. Aleksander Bańka
Awatar użytkownika
Magnolia
Posty: 7102
Rejestracja: 29 sty 2021, 11:31
Wyznanie: katolicyzm
Podziękował/a: 3277
Podziękowano: 3500
Płeć:

Nieprzeczytany post

Dobra rozmowa, polecam rodziców dzieci, które już zdeklarowały niewiarę, ale również rodzicom małych dzieci, bo w rozmowie padają wskazówki jak przekazać wiarę.

mgr teologii,
„Bóg pragnie, aby wszyscy byli zbawieni i doszli do poznania prawdy” (1 Tm 2,4)
Awatar użytkownika
Aloes
Posty: 2390
Rejestracja: 27 gru 2021, 14:47
Wyznanie: katolicyzm
Podziękował/a: 185
Podziękowano: 608

Nieprzeczytany post

Magnolia pisze: 22 wrz 2023, 11:39 Dobra rozmowa, polecam rodziców dzieci, które już zdeklarowały niewiarę, ale również rodzicom małych dzieci, bo w rozmowie padają wskazówki jak przekazać wiarę.

Polecasz to samo co ja :) trzeba gdzieś ta jednomyślność zapisac:)
Awatar użytkownika
Magnolia
Posty: 7102
Rejestracja: 29 sty 2021, 11:31
Wyznanie: katolicyzm
Podziękował/a: 3277
Podziękowano: 3500
Płeć:

Nieprzeczytany post

Dobre, nie zauważyłam.
mgr teologii,
„Bóg pragnie, aby wszyscy byli zbawieni i doszli do poznania prawdy” (1 Tm 2,4)