Rozdawanie Komunii Św przez kobiety
-
- Posty: 1442
- Rejestracja: 10 lut 2021, 19:45
- Wyznanie: katolicyzm
- Podziękował/a: 1268
- Podziękowano: 1074
- Płeć:
Od dzisiaj w polskim Kościele kobiety mogą rozdawać Komunię Św. Jestem ciekawa jakie macie zdanie na ten temat ?
"Wystarczy ci mojej łaski. Moc, bowiem w słabości się doskonali”. (2Kor 12, 9).
-
- Posty: 2024
- Rejestracja: 29 sty 2021, 10:48
- Wyznanie: katolicyzm
- Podziękował/a: 601
- Podziękowano: 1580
- Płeć:
Dobra ale od iluś tam lat kobiety mogą być szafarzami, przynajmniej teoretycznie,, czyli teraz ma to być jakoś ułatwione? Chodzi, że kobiety mogą być akolitami i lektorami teraz.
Czym się różnie akolita od szafarza?
Czym się różnie akolita od szafarza?
-
- Posty: 30
- Rejestracja: 28 lut 2021, 19:27
- Wyznanie: katolicyzm
- Podziękował/a: 3
- Podziękowano: 13
- Płeć:
D
Popieram. Kobiety na mocy chrztu są przecież włączone w Ciało Chrystusa, jakim jest Kościół. Na mocy chrztu są również obdarzone królewskim kapłaństwem i mocą tego kapłaństwa mogą rozdawać Ciało Chrystusa. Diakonisy też to czyniły na początku chrześcijaństwa. Potem to gdzieś zanikło.
-
- Posty: 1442
- Rejestracja: 10 lut 2021, 19:45
- Wyznanie: katolicyzm
- Podziękował/a: 1268
- Podziękowano: 1074
- Płeć:
Ja też popieram, ale powiem szczerze, że obawiam się jak to zostanie przyjęte gdyby faktycznie np. u mnie w parafii kobieta rozdawała Komunię. Łatwo też zauważyć jak wiele ludzi "nie toleruje" rozdawania Komuni przez Szafarza a co dopiero przez kobietę.
"Wystarczy ci mojej łaski. Moc, bowiem w słabości się doskonali”. (2Kor 12, 9).
-
- Posty: 1442
- Rejestracja: 10 lut 2021, 19:45
- Wyznanie: katolicyzm
- Podziękował/a: 1268
- Podziękowano: 1074
- Płeć:
Tutaj artykuł na ten temat, a w nim też dokument.
https://m.niedziela.pl/artykul/74881/Wc ... cy-stalego
https://m.niedziela.pl/artykul/74881/Wc ... cy-stalego
"Wystarczy ci mojej łaski. Moc, bowiem w słabości się doskonali”. (2Kor 12, 9).
-
- Posty: 1903
- Rejestracja: 30 sty 2021, 22:00
- Wyznanie: katolicyzm
- Podziękował/a: 293
- Podziękowano: 993
- Płeć:
Pytanie, czy to jest właściwy moment na wprowadzanie czegoś wprawdzie nie złego, ale też niekoniecznego, mogącego wywołać niepokój w Kościele. Bo to, czy jest dopuszczalne to jedno, a czy pożyteczne to drugie.
Zwłaszcza, że w ogóle w Polsce użycie szafarzy świeckich podczas Eucharystii (nie piszę o wizytach u chorych) jest co najmniej problematyczne - zarówno praktycznie, jak i prawnie (aby byli szafarze, muszą być spełnione pewne warunki).
Zwłaszcza, że w ogóle w Polsce użycie szafarzy świeckich podczas Eucharystii (nie piszę o wizytach u chorych) jest co najmniej problematyczne - zarówno praktycznie, jak i prawnie (aby byli szafarze, muszą być spełnione pewne warunki).
-
- Posty: 1442
- Rejestracja: 10 lut 2021, 19:45
- Wyznanie: katolicyzm
- Podziękował/a: 1268
- Podziękowano: 1074
- Płeć:
Z jednej strony tak jak piszesz, ale może jest to swojego rodzaju przygotowanie dla czasów kiedy kapłanów będzie na prawdę mało. Cały czas mówi się, że jest ich coraz mniej...Marek Piotrowski pisze: ↑13 gru 2021, 12:00 Pytanie, czy to jest właściwy moment na wprowadzanie czegoś wprawdzie nie złego, ale też niekoniecznego, mogącego wywołać niepokój w Kościele. Bo to, czy jest dopuszczalne to jedno, a czy pożyteczne to drugie.
Zwłaszcza, że w ogóle w Polsce użycie szafarzy świeckich podczas Eucharystii (nie piszę o wizytach u chorych) jest co najmniej problematyczne - zarówno praktycznie, jak i prawnie (aby byli szafarze, muszą być spełnione pewne warunki).
"Wystarczy ci mojej łaski. Moc, bowiem w słabości się doskonali”. (2Kor 12, 9).
-
- Posty: 353
- Rejestracja: 21 maja 2021, 10:35
- Wyznanie: katolicyzm
- Podziękował/a: 129
- Podziękowano: 176
- Płeć:
Kto zebrę wolno wypuszcza?
Kto osła dzikiego rozwiąże?
Za dom mu dałem pustkowie,
legowiskiem zaś jego słona ziemia.
Śmieje się z miejskiego zgiełku,
słów poganiacza nie słyszy,
w górach szuka pokarmu,
goni za wszelką zielenią.
Hi 39, 5-8
Kto osła dzikiego rozwiąże?
Za dom mu dałem pustkowie,
legowiskiem zaś jego słona ziemia.
Śmieje się z miejskiego zgiełku,
słów poganiacza nie słyszy,
w górach szuka pokarmu,
goni za wszelką zielenią.
Hi 39, 5-8
-
- Posty: 1903
- Rejestracja: 30 sty 2021, 22:00
- Wyznanie: katolicyzm
- Podziękował/a: 293
- Podziękowano: 993
- Płeć:
I dobrze, że jest taka możliwość.
Jednak tam, gdzie trzeba (kraje misyjne). Sytuacja podobna jak z szafarstwem,, które jest w tej chwili - przynajmniej w świetle uregulowań kościelnych - nadużywane w Polsce. Czyli trzeba "albo dać nowe klocki, albo zmienić ten obrazek" - czyli albo zmienić kościelne regulacje, albo ograniczyć szafarstwo do sytuacji dozwolonych.
-
- Posty: 353
- Rejestracja: 21 maja 2021, 10:35
- Wyznanie: katolicyzm
- Podziękował/a: 129
- Podziękowano: 176
- Płeć:
A patrząc na to ze strony czysto Biblijnej, to głównie patrzymy na fakt, że kobiety pomagały czy samemu Jezusowi, czy później apostołom. Mamy te wzmianki o prorokiniach lub to słynne słowo diakonisa, które określało Febe.
Coś jeszcze?
Coś jeszcze?
Kto zebrę wolno wypuszcza?
Kto osła dzikiego rozwiąże?
Za dom mu dałem pustkowie,
legowiskiem zaś jego słona ziemia.
Śmieje się z miejskiego zgiełku,
słów poganiacza nie słyszy,
w górach szuka pokarmu,
goni za wszelką zielenią.
Hi 39, 5-8
Kto osła dzikiego rozwiąże?
Za dom mu dałem pustkowie,
legowiskiem zaś jego słona ziemia.
Śmieje się z miejskiego zgiełku,
słów poganiacza nie słyszy,
w górach szuka pokarmu,
goni za wszelką zielenią.
Hi 39, 5-8
-
- Posty: 270
- Rejestracja: 29 sty 2021, 17:41
- Wyznanie: katolicyzm
- Podziękował/a: 229
- Podziękowano: 237
- Płeć:
Odpowiem fragmentem swojej książki
Fragment książki: Dariusz Jaskólski, Katolickie ciekawostki. Wydanie drugie, Wyd. Ridero 2021O szafarzach i udzielaniu Komunii Świętej
Słowo „szafarz” najczęściej używane jest wśród wiernych w stosunku do osoby, która pełni funkcję nadzwyczajnego szafarza Komunii Świętej. Pojęcie szafarza ma jednak o wiele szersze znaczenie. Szafarz w Kościele katolickim to osoba udzielająca jakiegoś sakramentu i z tym, przede wszystkim, powinno kojarzyć się to stwierdzenie. Stąd w dokumentach kościelnych mamy takie określenia, jak szafarz chrztu świętego, szafarz sakramentu bierzmowania, czy innych sakramentów. Prawo kanoniczne i inne dokumenty wymieniają szafarzy zwyczajnych i nadzwyczajnych poszczególnych sakramentów – o ile dla udzielenia danego sakramentu możliwe jest wyznaczenie szafarza nadzwyczajnego. Na przykład szafarzem zwyczajnym sakramentu chrztu świętego jest biskup, prezbiter i diakon. Nadzwyczajnym szafarzem tego sakramentu jest wierny świecki, który udziela go w przypadku zagrożenia życia dziecka lub, za zgodą biskupa diecezjalnego, w przypadkach braku szafarzy zwyczajnych. Szafarzem sakramentu Eucharystii jest wyłącznie kapłan, a więc biskup lub prezbiter. Nie jest możliwe sprawowanie tego sakramentu przez diakona, czy wiernych świeckich.
W odróżnieniu od Eucharystii sakramentu Komunii Świętej mogą udzielać biskupi, prezbiterzy i diakoni, którzy są szafarzami zwyczajnymi. Nadzwyczajnymi szafarzami Komunii Świętej są akolici oraz wierni, którzy czasowo lub jednorazowo zostali do tego upoważnieni. Akolita, któremu udziela się tej posługi na stałe, powołany jest do tego, aby wspierał diakona i posługiwał kapłanowi. Do jego zadań należy przygotowanie naczyń liturgicznych i służba przy ołtarzu. Dodatkowo, z racji ustanowienia w posłudze akolitatu, może on rozdawać komunię świętą w przypadkach nadzwyczajnych. Czyli takich, gdy zwyczajni szafarze są nieobecni lub nie są w stanie udzielać Komunii Świętej z powodu choroby, podeszłego wieku lub innej funkcji duszpasterskiej, albo w sytuacji, gdy liczba wiernych przystępujących do Eucharystii jest tak wielka, że celebracja mszy świętej zbytnio by się przeciągała. Akolita może również oczyszczać naczynia liturgiczne po obrzędzie komunii świętej, a także dokonywać wystawienia Najświętszego Sakramentu w przypadku, gdy nie ma biskupa, prezbitera i diakona lub gdy mają miejsce wyżej wymienione przeszkody. Nie może jednak podczas tego wystawienia udzielać błogosławieństwa. Pod powyższymi warunkami także inny wierny, upoważniony czasowo lub jednorazowo, może wesprzeć szafarzy zwyczajnych w rozdawaniu Ciała Pańskiego. Jeżeli zachodzi potrzeba pomocy w rozdzielaniu Komunii Świętej i jest obecny akolita, to on w pierwszej kolejności powinien to czynić, nie zaś wierny czasowo lub jednorazowo do tego upoważniony.
Różnica pomiędzy akolitą a nadzwyczajnym szafarzem Komunii Świętej, czyli wiernym czasowo lub jednorazowo upoważnionym do rozdawania Ciała Pańskiego jest zatem znaczna, chociaż na pierwszy rzut oka może być niezauważalna, gdyż oboje ubierają te same szaty liturgiczne do pełnienia swoich zadań w liturgii. Akolitat jest jednak stałą posługą, która niegdyś była święceniem niższym i ma wielowiekową tradycję w Kościele. Akolita posiada w liturgii swoje własne, zwyczajne zadania, które powinien spełniać. Posługi tej udziela biskup lub wyższy przełożony zakonny. Nadawana jest ona kandydatom do świeceń kapłańskich: podczas formacji seminaryjnej oraz przygotowania do diakonatu stałego, a także wiernym świeckim po odbyciu przez nich formacji akolitatu (w tym przypadku posługa jest udzielana na stałe). Akolita może wszędzie pełnić swoje zadania wynikające z ustanowienia w posłudze. Natomiast nadzwyczajny szafarz Komunii Świętej jest funkcją, która ma jedynie zadania nadzwyczajne – jest ustanawiany zazwyczaj czasowo lub jednorazowo i jego zadania nie mają charakteru stałego. Zasadniczo może pełnić swoją funkcję tylko na terenie swojej diecezji, a w przypadku posługiwania poza jej granicami, musi posiadać zgodę ordynariusza danej diecezji. Funkcję tę można powierzyć zarówno mężczyznom, jak i kobietom — w Polsce poza udzielaniem jej świeckim mężczyznom, powierza się ją także siostrom zakonnym. W 2021 r. papież Franciszek postanowił, że posługi lektoratu i akolitatu można powierzać również kobietom.
@Magnolia prosiła też o mój komentarz. Wiele wyjaśnia powyższy tekst. Już chyba to na forum pisałem, że papież Franciszek mógł podjąć taką decyzję, gdyż posługi lektoratu i akolitatu (niegdyś nazywane święceniami niższymi) nie są z ustanowienia Bożego, a z ustanowienia Kościoła. Taką papież podjął decyzję, przyjmuję ją.
Na co jeszcze warto zwrócić uwagę w związku z powyższym tekstem i sytuacją Kościoła w Polsce? Posługi lektoratu i akolitatu udzielane są tylko w kilku diecezjach w Polsce. Lektorów i akolitów zastępują inni usługujący - ministranci różnych stopni, którzy teoretycznie pełnią swoje funkcje zastępczo i czasowo, jednak dobrze wiemy, że z braku lektorów i akolitów w parafiach, są osoby, które są ministrantami, czy też pełnią funkcję lektorów - ministrantów Słowa Bożego przez wiele lat. Może dojść do takiej absurdalnej trochę sytuacji, że ktoś kto jest przy ołtarzu ze 20 lat, nie ma stałej posługi lektoratu lub akolitatu, bo nie udziela jej się w diecezji, gdzie nie posługuje taka osoba, a ktoś w innej diecezji mógł w ogóle nie służyć przy ołtarzu i taką posługę otrzyma po odpowiedniej formacji - od teraz również może być to kobieta.
Jeżeli chodzi o akolitat, to bardzo ważne jest prawidłowe rozumienie tej posługi (wyjaśnienie w powyższym tekście z książki). Zbyt bardzo się skupiamy na nadzwyczajnej funkcji akolity jaką jest rozdawanie Komunii świętej, pomijając szereg zwyczajnych funkcji jakie spełnia, jak również zadań jakie powierza się akolicie poza liturgią (troska o chorych, przygotowanie we współpracy z ceremoniarzem uroczystości parafialnych, wolontariat parafialny).
Ostatnio zmieniony 17 gru 2021, 22:14 przez DariuszJ, łącznie zmieniany 2 razy.
"Deus caritas est, et qui manet in caritate, in Deo manet, et Deus manet in eo".
1J 4,16b
"Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim". 1J 4,16b
1J 4,16b
"Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim". 1J 4,16b
-
- Posty: 353
- Rejestracja: 21 maja 2021, 10:35
- Wyznanie: katolicyzm
- Podziękował/a: 129
- Podziękowano: 176
- Płeć:
Rozwiniesz myśl?
Kto zebrę wolno wypuszcza?
Kto osła dzikiego rozwiąże?
Za dom mu dałem pustkowie,
legowiskiem zaś jego słona ziemia.
Śmieje się z miejskiego zgiełku,
słów poganiacza nie słyszy,
w górach szuka pokarmu,
goni za wszelką zielenią.
Hi 39, 5-8
Kto osła dzikiego rozwiąże?
Za dom mu dałem pustkowie,
legowiskiem zaś jego słona ziemia.
Śmieje się z miejskiego zgiełku,
słów poganiacza nie słyszy,
w górach szuka pokarmu,
goni za wszelką zielenią.
Hi 39, 5-8