Adam01 pisze: ↑09 kwie 2024, 12:57
Z tego co czytałem w Biblii, to apostołowie mogli mogli np. uzdrawiać, odpuszczać grzechy wg własnego uznania.
Nie każdemu było to dane.
Nie istnieje też w Biblii żadna wzmianka, żeby mogli to komuś przekazać.
Nigdzie w Nowym Testamencie nie ma wzmianki, że którykolwiek z dwunastu apostołów przekazywał swój autorytet apostolski jakiemuś następcy, ani że został do tego upoważniony przez Chrystusa.
Zresztą sukcesja apostolska ugruntowała się chyba dopiero w XI w. lub nawet później, w zależności od kościoła.
Nie wiem gdzie to czytałeś, ale to bzdury.
W rozumieniu katolickim sukcesja apostolska polega na nieprzerwanym łańcuchu nakładania rąk przez biskupów od czasów apostolskich do dni dzisiejszych. Zgodnie z tą nauką przerwa w tym obrzędzie spowodowałaby wygaśnięcie sukcesji apostolskiej i kapłaństwa.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Sukcesja_apostolska
Wzmianki w NT nie czytałeś?
por. Dz 12,3;
Dz 15,3 - 3
Wysłani przez Kościół szli przez Fenicję i Samarię, sprawiając wielką radość braciom opowiadaniem o nawróceniu pogan.
Dz 20, 28
Uważajcie na samych siebie i na całe stado, nad którym Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, który On nabył własną krwią. Dodano w przypisie: Monarchiczny episkopat, noszący tę nazwę już jako termin techniczny, choć pochodzi od Chrystusa, zjawia się dopiero pod koniec I wieku po Chr. Por. Flp 1,1 : 1
Paweł i Tymoteusz, słudzy Chrystusa Jezusa, do wszystkich świętych w Chrystusie Jezusie, którzy są w Filippi, wraz z biskupami i diakonami
1 Kor 15, 9 - 9
Jestem bowiem najmniejszy ze wszystkich apostołów i niegodzien zwać się apostołem, bo prześladowałem Kościół Boży skoro Paweł prześladował Kościół to musiał Kościół już istnieć, prawda?
Ga 1, 21
Potem udałem się do krain Syrii i Cylicji. 22 Kościołom zaś chrześcijańskim w Judei pozostawałem osobiście nie znany. 23 Docierała do nich jedynie wieść: ten, co dawniej nas prześladował, teraz jako Dobrą Nowinę głosi wiarę, którą ongi usiłował wytępić. 24 I wielbili Boga z mego powodu.
1 Tm 3, cały rozdział
Przez nałożenie rąk połączone z modlitwą, ustanowieni zostają także diakoni (Dz 6). Święty Paweł pisząc do Tymoteusza (1 Tm 4) prosi, aby nie zaniedbywał w sobie charyzmatu, który został mu dany za sprawą proroctwa i przez włożenie rąk kolegium prezbiterów. Czyli towarzyszył ten gest ustanowieniom w posłudze, które dziś wiążemy z sakramentem kapłaństwa. Ale nie tylko: towarzyszył także wysłaniu na misję (Dz 13):
Gdy odprawili publiczne nabożeństwo i pościli, rzekł Duch Święty: «Wyznaczcie mi już Barnabę i Szawła do dzieła, do którego ich powołałem». Wtedy po poście i modlitwie oraz po włożeniu na nich rąk, wyprawili ich. A oni wysłani przez Ducha Świętego zeszli do Seleucji, a stamtąd odpłynęli na Cypr.
Zresztą sam fakt że istnieją Listy Apostolskie do wspólnot chrześcijańskich w różnych miastach oznacza, że Kościół już wtedy się tworzył, bo sam Chrystus go założył.
.png)
