Tak, Poprzez ofiarę pokarmową. Tak zresztą jak w Starym Testamencie.amarwer pisze: ↑21 lut 2022, 23:53 Podstawowe znaczenie ołtarza to miejsce składania ofiary. KKK stwierdza: "Ołtarzem Nowego Przymierza jest Krzyż Chrystusa, z którego wypływają sakramenty Misterium Paschalnego. Na ołtarzu, który stanowi centrum świątyni, uobecnia się poprzez znaki sakramentalne ofiara Krzyża" ( 1182).
Nic podobnego. Sobór wrócił tu do właściwego rozumienia Mszy Świętej.To podstawowe znaczenie i symbolika ołtarza. Owszem "ołtarz to także stół Pański, do którego jest zaproszony Lud Boży" (nn). To dodatkowe znaczenie, przeakcentowane przez zmiany posoborowe (będące oczywistą konsekwencją przeniesienia akcentów w pojmowaniu Mszy św. - przede wszystkim Uczta, w miejsce Ofiary).
Już wyjaśniam:
Msza Święta dlatego może być Ofiarą Krzyżową, że jest ucztą.
Oczywiście nie zwykłą ucztą, tylko ucztą ofiarną.
Ofiara paschalna składała się z 2 etapów, i krew na odrzwiach nie była jedynym elementem.
1 etap to tzw. ofiara krwawa - zabicie baranka przez ojca rodziny (lub - we wspólnocie uczniowskiej - mistrza, a w czasach Jezusa już przez kapłana) w Świątyni Jerozolimskiej. Kapłani wylewali jego krew na ołtarz oraz palili niektóre części ciała baranka.
2 etap to tzw.ofiara biesiadna - pieczono baranka na skrzyżowanych drewnianych żerdziach i spożywano go w trakcie wieczerzy, zwanej sederem. W ten sposób w ofierze mieli udział także członkowie rodziny, a nie tylko kapłan czy ojciec rodziny.
Podkreślam - OBIE części - krwawa i biesiadna - to była JEDNA ofiara, a nie dwie.
Pascha Jezusa przebiega na tej samej zasadzie - Jezus złożył siebie w Ofierze Krwawej 2000 lat temu - jako Jedyny Kapłan i jako Doskonały Baranek (doskonała ofiara) - i pozwolił (a nawet nakazał) włączać nam się w tę swoją jedyną Ofiarę przez praktykowanie jej części biesiadnej.
Jesli masz chwilę czasu, szerzej omawiam ten temat w świetle Biblii i wiedzy o sederze żydowskim w czasach Jezusa tutaj:
Nie ma to moze większego znaczenia, ale chyba jednak nie:O ile nie ulega wątpliwości, że pierwsze ołtarze miały charakter przenośny i były z drewna (z oczywistych względów, nie było przecież wówczas stałych kościołów, Liturgię sprawowano w domach mieszkalnych lub tzw. domach kościoła), o tyle znawcy tematu coraz częściej podkreślają rozróżnienie już wtedy występujące. Otóż w czasach antycznych posiłki spożywano przy niskich stołach zwykle o kształcie półokrągłym. Ne jest znany żaden przykład ołtarza niskiego, a pierwsze odnalezione ołtarze kamienne były wysokie i miały kształt prostokątny (por. "Symboliczno-teologiczna wymowa chrześcijańskiego ołtarza..." s. A. Tejszerska). Wniosek, który się nasuwa: Ołtarz to nie był stół, przy którym zwykle siadano do posiłku.
"Paradoksalnie musi zabrzmieć odpowiedź, że ołtarz chrześcijański początkowo nie posiadał charakteru ołtarza, lecz zwykłego
stołu, służącego zgromadzonym uczestnikom agapy i następującej po niej uczty eucharysetycznej: stąd i najstarsza jego
nazwa „mensa” — τράπεζα, która utrzymała się w liturgii Wschodu.
Ołtarz jako ruchomy stół przechodzi z domus ecclesiae do pierwszych budowli kultowych. Apokryficzne „Acta Thomae”
wspominają, że przed rozpoczęciem zgromadzenia liturgiczne go apostoł kazał diakonowi ustawić stół.
Jest to świadectwem praktyki istniejącej pod koniec wieku II. Jej trwanie w Rzymie w wieku IV poświadcza Pseudo-Ambroży. Czy ten ołtarz ruchomy miał kształt trójnogiego stołu (tribadion), jak widać na fresku w tzw. kaplicy sakramentów w katakumbie Kaliksta
(pocz. III wieku), czy też był stołem o czterech nogach — trudno jest odpowiedzieć. Te same wątpliwości dotyczą tworzywa. O pierwszym ołtarzu stałym posiadamy wiadomość ze Syrii III wieku. 3 Wraz ze stabilizacją sytuacji prawno-społecznej chrześcijaństwa i powstaniem chrześcijańskiej architektury sakralnej zjawia się wyraźna i dominująca tendencja do budowania ołtarzy stałych, warunkująca i warunkowana przez równolegle dokonującą się zmianę budulca: ołtarz drewniany zaczyna ustępować z wolna miejsca kamiennemu (...)
Niemałą rolę w dziejach ołtarza i historii jego treści ideowych odegrało t w o r z y w o . Konstantyn Wielki miał ofiarować do zbudowanej przez siebie bazyliki św. Piotra srebrne ołtarze. Zasadniczo jednak ołtarze były d r e w n i a n e , co jest zrozumiałą konsekwencją faktu, że ewoluowały z formy stołu.
Świadczą o tym teksty Augustyna i Optatusa, mówiących o paleniu ołtarzy katolickich przez donatystów. Północnoafrykańskie wykopaliska wykazują, że w niektórych bazylikach z V-—VII wieku zachowały się w podłogach wgłębienia do za mocowania drewnianych ołtarzy."/ za ks.prof.Jerzy Pasierb "Ołtarz chrześcijański : historia i symbolika"/
Polecam całość - bardzo ciekawy artykuł bardzo cenionego naukowca (Pasierb to legenda): https://bazhum.muzhp.pl/media/files/Stu ... s17-28.pdf
Pierwsze zarządzenia co do tego, iż ołtarz ma być z kamienia, pochodzą z wieku VI.
To był seder w dosłownym znaczeniu, ale tak jak napisałeś - seder Jezusa. Tak jak każda Msza Święta.Co do Ostatniej Wieczerzy - to nie był seder w dosłownym znaczeniu, bo owszem jest to uczta paschalna, ale już nie Pascha Żydów (seder), ale Pascha samego Jezusa (dlatego np. Uczniowie nie spożywali w Wieczerniku mięsa baranka paschalnego. Barankiem Paschalnym był Jezus). Dobrze to tłumaczy m.in. tekst https://teologiapolityczna.pl/ostatnia- ... czy-piatek.