Dzień Dobry

[daniel]

Trafiłem dziś czytając św. Jana od Krzyża:

„[Kierownicy duchowi] Niech wspierają duszę w dążeniu do takiej swobody i wprowadzają w samotność i spokój, by nie była skrępowana żadnym poszczególnym poznawaniem, żadną rzeczą duchową czy ziemską, żadnym pożądaniem jakiegoś smaku czy upodobania i w ogóle żadnym innym wrażeniem, lecz żeby była opróżniona w całkowitym wyzbyciu się wszelkiej rzeczy stworzonej, w zupełnym ubóstwie ducha. O to bowiem jedynie ma się starać dusza ze swej strony, jak naucza sam Syn Boży, mówiąc (Łk 14, 33): „Ten, kto nie wyrzeka się wszystkiego co posiada, nie może być moim uczniem.” Słowa te odnoszą się nie tylko do wyrzeczenia się przez wolę rzeczy doczesnych, lecz również do ogołocenia się z duchowych, gdyż na tym właśnie opiera się ubóstwo ducha, do którego jest przywiązanie błogosławieństwo Syna Bożego (Mt 5, 3).”

[UbogiWDuchu]

Trafiłem dziś czytając św. Jana od Krzyża:

„[Kierownicy duchowi] Niech wspierają duszę w dążeniu do takiej swobody i wprowadzają w samotność i spokój, by nie była skrępowana żadnym poszczególnym poznawaniem, żadną rzeczą duchową czy ziemską, żadnym pożądaniem jakiegoś smaku czy upodobania i w ogóle żadnym innym wrażeniem, lecz żeby była opróżniona w całkowitym wyzbyciu się wszelkiej rzeczy stworzonej, w zupełnym ubóstwie ducha. O to bowiem jedynie ma się starać dusza ze swej strony, jak naucza sam Syn Boży, mówiąc (Łk 14, 33): „Ten, kto nie wyrzeka się wszystkiego co posiada, nie może być moim uczniem.” Słowa te odnoszą się nie tylko do wyrzeczenia się przez wolę rzeczy doczesnych, lecz również do ogołocenia się z duchowych, gdyż na tym właśnie opiera się ubóstwo ducha, do którego jest przywiązanie błogosławieństwo Syna Bożego (Mt 5, 3).”

Mam problem z takim stawianiem sprawy.
O ile w ogóle rozumiem te słowa, bo nie jest todla mnie zrozumiale napisane.
Bo dla mnie jest to tak odległe od życia.

Próbuję to jakoś zharmonizować z przeznaczeniem stworzenia, z prorokami ST, z tekstami mądrościowymi ST, z prawem ST,

Pojście w kierunku proponowanym przez Jana od Krzyża jest dla mnie niespójne z Biblią.
Raczej skupia się na pojedyńczych fragmentach (często hiperbolicznych) i nadaje im jakieś absolutne znaczenie.

Szanuję, ale się nie zgadzam.

[daniel]

Mam problem z takim stawianiem sprawy.
O ile w ogóle rozumiem te słowa, bo nie jest todla mnie zrozumiale napisane.
Bo dla mnie jest to tak odległe od życia.

Próbuję to jakoś zharmonizować z przeznaczeniem stworzenia, z prorokami ST, z tekstami mądrościowymi ST, z prawem ST,

Pojście w kierunku proponowanym przez Jana od Krzyża jest dla mnie niespójne z Biblią.
Raczej skupia się na pojedyńczych fragmentach (często hiperbolicznych) i nadaje im jakieś absolutne znaczenie.

Szanuję, ale się nie zgadzam.

Rozumiem i również szanuję.
Nie próbuję Cię przekonać, a jedynie przedstawić punkt widzenia doktora Kościoła, doktora mistycznego, teologa, świętego, którego bardzo sobie cenię, i który w swych pismach wciąż odnosi sią zarówno do S jak i do NT.
Bardziej chcę pokazać, że moje rozumienie nie jest wyssane z palca.
Ja osobiście się z nim zgadzam, choć przyznam, że nie wszystko co pisze rozumiem rozsądkowo.

I nie twierdzę, że Jan ma rację, a jedynie, że do mnie jego interpretacja przemawia, "siedzi mi" i czuję to podobnie.

W prosty sposób ubóstwo duchowe polega na tym, że im mniej w duchu, ściślej w duchowych władzach "przywiązań" tym większe "okno" dla Boga.

Oczywiście, Jan pisze o skrajnym życiu duchowym, ściśle ukierunkowanym na Boga. Nie o życiu doczesnym. Trudno, żyć w ten sposób. Jednakże wydaje mi się, że właściwie przedstawia drogę Chrystusa i to o czym uczy Ewangelia.

Chrześcijaństwo to radość, nie pozbawiona jednak cierpienia.

W miłości i w duchu